Γενικώς δεν αμφισβητείται ο ρόλος της μαμας. Μη σας περνάει αυτή η ιδέα απ’ το μυαλό. Αλλά, όπως και να το κάνουμε, σε ορισμένους τομείς ο μπαμπάς μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα. Πού; Διαβάστε παρακάτω…
Εμείς μαθαίνουμε στο μωρό να στέλνει φιλάκια με το χεράκι, εκείνος το «στραπατσάρει» κάνοντας το να πετάει στον αέρα! Εμείς τρομοκρατούμαστε μήπως χτυπήσει πέφτοντας από την κούνια, εκείνος το τσιγκλάει όλο και πιο δυνατά μέχρι να αρχίσει να ξεφωνίζει. Ο μπαμπάς τα δίνει όλα για εκείνο, επινοεί καινούργια παιχνίδια, αλλά, ας πούμε την αλήθεια, όταν είναι ο σύζυγος που ασχολείται με το παιδί έχουμε πάντα
την αίσθηση ότι «εμείς θα το κάναμε καλύτερα».
Συμβαίνει και σε εσάς; Αν ναι, μάλλον δε θα έπρεπε…
Τα παιδιά δέχονται από τους μπαμπάδες διαφορετικά ερεθίσματα. Η διαφορά στις χειρονομίες και στις συνήθειες από την επαφή με τον πατέρα είναι πολύτιμη, γιατί βοηθά τη ψυχοσωματική ανάπτυξη του μικρού και ανοίγει την πόρτα σε νέες ανακαλύψεις.
Εναλλακτικά χάδια, «ενέσεις» ενθάρρυνσης, σουρεαλιστικές αφηγήσεις, κάθε συμβολή του πατέρα είναι ένας εμπλουτισμός, ένα πρώτο βήμα προς ένα νέο κόσμο.
Ακολουθεί ένας μικρός οδηγός για να ανακαλύψετε όλα τα μυστικά προτερήματα της πατρικής δύναμης!
0 – 2 ετών
Το μωράκι έφτασε κι ο μπαμπάς το χαϊδεύει, του δίνει το μπιμπερό αλλά κυρίως του μιλάει. Κι εδώ ακριβώς είναι το ωραίο. Οι συχνότητες της αρρενωπής φωνής, που είναι πιο μπάσες, επιδρούν στο μυαλό του μωρού έτσι ώστε να το ηρεμούν και να το χαλαρώνουν. Μετράει και ο τρόπος ομιλίας. Οι μπαμπάδες κάνουν λιγότερο παιδικές φωνούλες και συνθέτουν φράσεις πιο μακροσκελείς από των μαμάδων.
Όλα αυτά είναι στοιχεία που κεντρίζουν τη γλωσσική ικανότητα του μικρού. Δεν είναι όμως μονό αυτά τα πλεονεκτήματα του μπαμπά. Ακόμα και ο τρόπος που το αγγίζει, που το σηκώνει από το έδαφος και που παίζει με αυτό έχει τα προτερήματά του. Αν η μαμά είναι η «βασίλισσα της τρυφερότητας», ο μπαμπάς είναι ο «πρίγκιπας της ενθάρρυνσης».
Παιχνίδια όπως το να σηκώνει το μικρό και να το στριφογυρίζει, να το «πετάει ψηλά» ή απλά να το κρατάει στην αγκαλιά του μ’ έναν τρόπο διαφορετικό, ίσως πιο ανέμελο, βοηθούν το μικρό να αποκτήσει μια διαφορετική αντίληψη του χώρου και της κίνησης και το ενθαρρύνουν να βρει την ισορροπία του.
Δεν είναι τυχαίο λένε οι ειδικοί ότι τα πρώτα βήματα γίνονται κυρίως παρέα με τον μπαμπά, που έχει την τάση να αφήνει το μωρό πιο ελεύθερο, να πειραματίζεται και να ανησυχεί λιγότερο για τα μικροατυχήματα.
Tips για τον μπαμπά
Μία φορά την εβδομάδα ή και πιο συχνά φυλάξτε κάποια ώρα για να την περάσετε μόνοι με το μωράκι.
Μη «μιμείστε» τις δραστηριότητες της μαμάς, αλλά επινοήστε άλλες δικές σας… Ό,τι και να είναι αυτό (ένα μπανάκι, μια βόλτα με το ποδήλατο), για το μωράκι θα είναι μια διαφορετική περιπέτεια κι ένα μικρό τελετουργικό που θα μοιραστείτε μόνο εσείς και εκείνο.
2-4 ετών
Προσαρμογή στον παιδικό σταθμό, πρώτες φιλίες, πρώτες βόλτες σε παρκάκια και παιδότοπους: όταν η σχέση με τον μπαμπά λειτουργεί, όλα είναι πιο απλά! Είναι γεγονός ότι τα παιδιά που περνούν πολύ χρόνο με τον μπαμπά είναι πιο κοινωνικά και πρόθυμα να προσαρμοστούν σε νέα δεδομένα, χάρη στην πατρική συμπεριφορά που ενθαρρύνει το παιδί να ανοιχτεί στον εξωτερικό κόσμο χωρίς αναστολές.
Κι αυτό ισχύει και για τις μικρές καθημερινές κατακτήσεις. Απ’ το να μάθει να δένει τα παπούτσια του, μέχρι το να αντιμετωπίσει με θάρρος μια πολύ απότομη τούμπα. Οι προτροπές του μπαμπά «έλα, αγάπη μου, θα τα καταφέρεις» το βοηθούν να φοβάται λιγότερο. Ενώ όταν συμβαίνουν διάφορα μικρά ατυχήματα οι παρηγορητικές προσπάθειές του -περισσότερο και από τις αγκαλίτσες της μαμάς- του μαθαίνουν να ξεκινά απ’ την αρχή με το σωστό τρόπο.
Τα παιχνίδια μαζί του τείνουν να είναι πιο διασκεδαστικά. Το παιδί μπορεί να παίξει «πάλη» με τον μπαμπά (πολύ σημαντικό για την κινητική του ανάπτυξη), να πηδήξει πάνω στο κρεβάτι ή και να κάνει ζαβολιές στην κουζίνα (κάτι που θα έκανε τη μαμά έξαλλη!).
Με λίγα λόγια, μπαμπάς σημαίνει ελευθερία· ελευθερία να δοκιμάζει, να κοιτάει, να αγγίζει. Επιπλέον, προτέρημα των μπαμπάδων είναι το ότι καταφέρνουν να θέτουν όρια και κανόνες: όχι ότι οι μαμάδες δεν είναι ικανές, όμως ανέκαθεν ο ρόλος των κανόνων ανήκει στον πατέρα, που μπορεί να ξεφεύγει καλύτερα από τα νάζια και τα καπρίτσια και να θέτει κανόνες που βοηθούν το παιδί να βρει τη θέση του στον κοινωνικό χώρο. Αν το λέει ο πατέρας, τότε σίγουρα είναι σωστό έτσι…
4 – 6 ετών
Οι κατασκευές, το memory, ένα μεγάλο παζλ που πιάνει ολόκληρο το τραπέζι… Η μαμά ύστερα από 5 λεπτά δεν αντέχει άλλο, αλλά ο μπαμπάς είναι πραγματικά ένας μάγος.
Οι ειδικοί διαπιστώνουν ότι αν οι μαμάδες είναι ασύγκριτες από άποψη δημιουργικότητας οι άντρες είναι πιο ικανοί στα παιχνίδια μαθηματικής λογικής και υπομονής. Φυσικά, όλα αυτά προς όφελος των παιδιών, που έτσι μαθαίνουν πολλά και καλλιεργούν τη στρατηγική σκέψη.
«Βλέπεις, αγάπη μου; Aν βάλουμε αυτό το κομμάτι εδώ, θα καταφέρουμε να στηρίξουμε όλο τον πύργο!»
Οι μπαμπάδες δεν το κάνουν απλά, αλλά τους αρέσει κιόλας να εξηγούν προς μεγάλη ικανοποίηση του μικρού τους, που ακούει με ανοιχτό το στόμα. Όσον αφορά τις εξηγήσεις, κανείς δεν καταφέρνει τόσο καλά να αντιμετωπίσει αυτή την «ηλικία του γιατί»: «Γιατί ο ουρανός είναι γαλάζιος;», «γιατί η φωτιά καίει;», «γιατί αλλάζεις ταχύτητα όταν οδηγείς;» Οι μπαμπάδες έχουν μέσα τους μια μεγάλη ανάγκη να μπουν σε λεπτομέρειες να ικανοποιήσουν οποιαδήποτε περιέργεια. Έτσι η μαμά μπορεί να αφήνει εκείνους να συζητάνε για το γιατί ο κόσμος είναι στρογγυλός, ενώ εκείνη απολαμβάνει ένα ζεστό μπάνιο…
Tips για τον μπαμπά
Να φυτέψετε ένα δέντρο, να κατασκευάσετε ένα σπιτάκι για τα πουλάκια, να μαζέψετε τα φύλλα από τον κήπο. Σε αυτή την ηλικία τα παιδιά αρχίζουν να έχουν κάποιες ικανότητες χειρισμού και είναι ευτυχισμένα όταν μπορούν να βοηθήσουν σε δουλειές κατεξοχήν αντρικές, που τους δίνουν την εντύπωση ότι κάνουν επικίνδυνα και δύσκολα πράγματα. Και ενώ ζωγραφίζετε μαζί μια πόρτα, μπορείτε να εκμεταλλευτείτε την ευκαιρία να του μιλήσετε για εσάς και να το ρωτήσετε τα πάντα σχετικά με τα γούστα του και τα χόμπι του.
Επιστημονική επιμέλεια: Ελεάνα Ελευθερίου, ψυχοθεραπεύτρια
