Οι μαμάδες έχουν αδυναμία στα αγόρια τους και οι μπαμπάδες στα κορίτσια τους και αντίστροφα. Αυτός ο κανόνας μας ακολουθεί τις περισσότερες οικογένειες και αποτελεί την πιο συχνή δικαιολογία όταν γονείς και παιδιά του αντίθετου φύλου δείχνουν να έχουν πολύ στενή σχέση. «Είναι θέμα χημείας!», λένε οι περισσότεροι, αλλά κατά πόσο αυτό είναι αλήθεια τελικά;
Σίγουρα η έλξη που ασκούν τα δύο αντίθετα φύλα είναι τόσο ισχυρή που δε θα μπορούσε να μην επηρεάζει και τις σχέσεις των γονέων με τα παιδιά τους. Τίθεται θέμα χημείας, μέχρι ενός σημείου όμως. Τίποτα δε μπορεί να αφεθεί καθαρά σε αυτό το επιχείρημα, ειδικά όταν γνωρίζουμε πως ο τρόπος που μεγαλώνει ένα παιδί είναι αυτός που παίζει το σημαντικότερο ρόλο στη διαμόρφωση των σχέσεων μεταξύ παιδιών και γονέων. Πράγματι, μια κόρη θα νιώσει διαφορετικά όταν βρεθεί στην αγκαλιά του μπαμπά της. Θα ήταν περίεργο αν ένιωθε για όλους του ανθρώπους το ίδιο. Είναι θέμα διαχωρισμού των ρόλων και συναισθηματικής νοημοσύνης. Δε γίνεται να περιμένουμε το ίδιο από τα παιδιά μας, όπως δε μπορούν να περιμένουν και εκείνα το ίδιο από εμάς. Αν, λοιπόν, η μαμά φροντίζει με διαφορετικό τρόπο τον γιο, είναι γιατί έχει να κάνει με διαφορετικό άνθρωπο.
Τα επιχειρήματα περί ορμονικής χημείας και συνδρόμων ανήκουν σε επιστημονικά συγγράματα και έχουν ενδιαφέρον κυρίως για τους επιστήμονες. Παρόλ’ αυτά, όσο και να βλέπουμε τα στατιστικά να αποδεικνύουν ότι πράγματι υπάρχει αδυναμία και ξεχωριστή επαφή μεταξύ μαμάς και γιού και πατέρα και κόρης, μια ματιά γύρω μας θα μας πείσει ότι συμβαίνει και το αντίστροφο. Η αγάπη δεν είναι διαφορετική, ούτε πρόκειται να αποδειχθεί κάτι τέτοιο επιστημονικά. Τα πρότυπα και ο σημαντικός ρόλος τους είναι που κάνει μια κόρη να έχει τον πατέρα της σε άλλο κουτί του μυαλού της και το γιο να νιώθει διαφορετικά την αγάπη της μητέρας του. Από εκεί και πέρα, οι έρευνες δείχνουν πως η υποτιθέμενη χημεία δεν είναι αρκετή για να καλύψει το κενό που δημιουργεί μια κακή καθημερινότητα στη ζωή ενός παιδιού, όσο και αν τα επιχειρήματα για ορμόνες θέλουν να δώσουν το προβάδισμα σε συγκεκριμένες σχέσεις μέσα στην οικογένεια.
Ιωάννα Μίχαλου
