Τα παιδιά τα οποία μεγαλώνουν χωρίς την παρουσία του πατέρα τους διατρέχουν περισσότερους κίνδυνους σε σύγκριση με άλλα παιδιά.
Η απουσία του πατέρα μπορεί να προκύψει για διάφορους λόγους. Το διαζύγιο, η συχνότητα του οποίου δυστυχώς παρουσιάζει μια συνεχή αύξηση, είναι από τις σημαντικότερες αιτίες.
Οι γυναίκες που είναι μόνες τους και έχουν παιδιά χωρίς να παντρευτούν ή δεν έχουν σύντροφο, είναι σήμερα περισσότερες και αυξάνονται σε πολλές χώρες.
Η στέρηση του πατέρα για τα παιδιά μπορεί να προκύψει και από άλλους λόγους όπως για παράδειγμα όταν αυτός αποβιώσει ή όταν εγκαταλείψει την οικογένεια.
Σύμφωνα με επιστήμονες από την Αμερικανική Εταιρεία Κοινωνιολογίας, οι ανεπιθύμητες επιπτώσεις που μπορούν να προκύψουν σε παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς τον πατέρα τους, οφείλονται σε 3 κατηγορίες παραγόντων:
Η δυσκολία παροχής της καλύτερης δυνατής ποιότητας γονικής υποστήριξης προς τα παιδιά
Οι δυσκολίες και στερήσεις που προκύπτουν από οικονομικά προβλήματα
Η απουσία κοινωνικής υποστήριξης
Αυτό δεν σημαίνει ότι όλα τα παιδιά τα οποία μεγαλώνουν χωρίς τον πατέρα τους, θα παρουσιάσουν προβλήματα.
Ήδη από το 1980, η επιστημονική κοινότητα, βασισμένη πάνω σε έρευνες, αποδέχεται ότι τα περισσότερα παιδιά από διαζευγμένους γονείς θα μεγαλώσουν και θα αναπτυχθούν κανονικά όπως και τα άλλα παιδιά.
Όμως τα παιδιά αυτά έχουν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν προβλήματα.
Για παράδειγμα τα κορίτσια που προέρχονται από οικογένειες χωρίς πατέρα, φαίνεται σύμφωνα με έρευνες, να αρχίζουν τη σεξουαλική τους δραστηριότητα σε μια πιο νεαρή ηλικία σε σύγκριση με τα άλλα κορίτσια. Επίσης έχουν περισσότερες πιθανότητες να κάνουν εξώγαμα παιδιά.
Τα αγόρια που μεγαλώνουν χωρίς τον πατέρα τους, έχουν περισσότερες δυσκολίες να βρουν και να διατηρήσουν μια εργασία, όταν είναι πλέον νέοι ενήλικες.
Οι δυσκολίες που προκύπτουν σε παιδιά από οικογένειες χωρίς πατέρα, παρουσιάζονται περίπου με τον ίδιο τρόπο σε όλα τα κοινωνικοοικονομικά επίπεδα.
Στις περιπτώσεις των διαζυγίων δεν έχει ακόμη διευκρινισθεί και παραμένει επίμαχο θέμα το κατά πόσο, τα προβλήματα που παρατηρούνται στα παιδιά οφείλονται στο ίδιο το διαζύγιο ή σε κάτι άλλο που υπάρχει στην οικογένεια.
Τα δεδομένα που υπάρχουν μέχρι τώρα δείχνουν και προς τις δύο κατευθύνσεις.
Η μια θεωρία είναι ότι τα προβλήματα δημιουργούνται από το ίδιο το διαζύγιο ενώ η άλλη υποστηρίζει ότι οι επιπτώσεις που σχετίζονται με το διαζύγιο, οφείλονται στην κακή ποιότητα της γονικής φροντίδας και ανατροφής ή ακόμα σύμφωνα με άλλους προκαλούνται από γονιδιακούς παράγοντες.
Η αναγνώριση των προβλημάτων που δημιουργούνται από τις καταστάσεις αυτές είναι σημαντική διότι επιτρέπει την εφαρμογή μιας κοινωνικής πολιτικής, η οποία θα πρέπει να προάγει την πρόληψη εγκατάστασης αρνητικών επιπτώσεις σε παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς πατέρα.
Για παράδειγμα κοινωνικά μέτρα που ευνοούν το γάμο θα μπορούσαν να είναι εποικοδομητικά. Τρόποι βελτίωσης της υποστήριξης από τον πατέρα, έστω και αν αυτός βρίσκεται μακριά και ζει κάπου άλλού, μπορούν να έχουν ευεργετικές επιδράσεις στα παιδιά όπως επίσης και η βοήθεια προς την εργαζόμενη μητέρα.
Κοινωνικά μέτρα θα μπορούσαν επίσης να εφαρμοστούν για ενδυνάμωση των ευάλωτων οικογενειών και σε περιπτώσεις όπου γονείς μεγαλώνουν ένα παιδί χωρίς να είναι παντρεμένοι.
Πολλές πρόσφατες έρευνες έδειξαν τη σημασία του ρόλου του πατέρα στην ανάπτυξη του παιδιού.
Τα πορίσματα των επιστημόνων, δείχνουν ότι η επίδραση της αγάπης του πατέρα στην ψυχολογική, συναισθηματική, κοινωνική και γνωστική ανάπτυξη του παιδιού και του νεαρού ενήλικα, είναι ένας πολύ ισχυρός και σημαντικός παράγοντας.
