Γιατί οι μπαμπάδες είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα «δεύτερο ενήλικα στο σπίτι».
Η συμμετοχή των μπαμπάδων φέρνει θετικά οφέλη για τα παιδιά τους, που άλλο πρόσωπο δεν είναι τόσο πιθανό να φέρει. Οι πατέρες έχουν άμεσο αντίκτυπο στην ευημερία και ψυχική ευεξία των παιδιών τους.
Η πιο σημαντική επιρροή που μπορεί ένας πατέρας να έχει για το παιδί του, είναι η έμμεση επιρροή που πηγάζει από την ποιότητα της σχέσης τους με τη μητέρα των παιδιών τους. Ένας πατέρας που έχει μια καλή σχέση με τη μητέρα των παιδιών του, είναι πιο πιθανό να συμμετέχει και να περνά χρόνο με τα παιδιά του. Να έχει παιδιά που είναι ψυχολογικά και συναισθηματικά υγιέστερα.
Ομοίως, μια μητέρα που αισθάνεται να επιβεβαιώνεται από τον πατέρα των παιδιών της και που απολαμβάνει τα οφέλη από μια ευτυχισμένη σχέση είναι πιο πιθανό να είναι μια καλύτερη μητέρα. Πράγματι, η ποιότητα της σχέσης επηρεάζει την ανατροφή των παιδιών και την συμπεριφορά και των δύο γονέων.
Οι μπαμπάδες που αντιμετωπίζουν τις μητέρες των παιδιών τους με σεβασμό και διαχειρίζονται τις συγκρούσεις στο πλαίσιο της σχέσης με τρόπο ενήλικο και κατάλληλο, είναι πιο πιθανό να μεγαλώνουν αγόρια που καταλαβαίνουν πως πρέπει να συμπεριφέρονται στις γυναίκες και είναι λιγότερο πιθανό να ενεργήσουν κάποια στιγμή με επιθετικό τρόπο προς τα θηλυκά. Κορίτσια με εμπλεκόμενους πατέρες που σέβονται γενικά, αναμένουν από τους άνδρες αντίστοιχη συμπεριφορά και είναι λιγότερο πιθανό να εμπλακούν σε βίαιες ή ανθυγιεινές σχέσεις.
Τα παιδιά με μπαμπάδες που εμπλέκονται στην ανατροφή τους και τα φροντίζουν, έχουν καλύτερα αποτελέσματα στην εκπαίδευση τους, μακροπρόθεσμα. Μια σειρά από μελέτες δείχνουν ότι οι πατέρες που ασχολούνται με την ανατροφή και παίζουν με τα παιδιά τους από μικρά, αυτά έχουν υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης, καθώς και καλύτερη γλωσσική και γνωστική ανάπτυξη.
Τα νήπια με μπαμπάδες που συμμετέχουν στην ανατροφή τους, ξεκινούν στο σχολείο με υψηλότερα επίπεδα ακαδημαϊκής ετοιμότητας, είναι πιο υπομονετικά και μπορούν να χειριστούν τις πιέσεις και τις ματαιώσεις που συνδέονται με την εκπαίδευση πιο εύκολα από ό, τι τα παιδιά με λιγότερο εμπλεκόμενους μπαμπάδες.
Ακόμα και από τη γέννησή, τα παιδιά που έχουν ένα μπαμπά που συμμετέχει, φαίνεται να είναι περισσότερο ασφαλή συναισθηματικά, εμπιστεύονται περισσότερο για να εξερευνήσουν το περιβάλλον τους, και καθώς μεγαλώνουν, έχουν καλύτερες κοινωνικές σχέσεις με τους συμμαθητές. Επίσης, είναι λιγότερο πιθανό να εμπλακούν σε φασαρίες στο σπίτι ή στο σχολείο.
Τα βρέφη που λαμβάνουν υψηλά επίπεδα στοργής από τους μπαμπάδες τους (π.χ., τα μωρά των οποίων οι πατέρες ανταποκρίνονται γρήγορα στις κραυγές τους και οι οποίοι παίζουν μαζί τους) αναπτύσσουν ασφαλή δεσμό. Μια σειρά από μελέτες δείχνουν επίσης, οτι αυτά τα παιδιά είναι πιο κοινωνικά και δημοφιλή μεταξύ των συνομηλίκων κατά την σχολική ηλικία.
Τα παιδιά που έχουν καλές σχέσεις με τους μπαμπάδες είναι λιγότερο πιθανό να εμφανίσουν κατάθλιψη, να επιδείξουν ανάρμοστη συμπεριφορά ή να λένε ψέματα. Έχει διαπιστωθεί ότι τα αγόρια με μπαμπάδες που συνεργάζονται με τα παιδιά τους εμφανίζουν λιγότερα προβλήματα συμπεριφοράς, ενώ τα κορίτσια έχουν υψηλότερη αυτοεκτίμηση.
Οι μπαμπάδες με χαμηλό εισόδημα!
Αυτοί οι μπαμπάδες νοιάζονται για τα παιδιά τους, αλλά δεν μπορούν να δείξουν την αγάπη τους με συμβατικούς τρόπους και μερικές φορές η έλλειψη μιας εργασίας, η κακή επικοινωνία με την μαμά, ή ακόμα και τη δική τους εμπειρία παιδικής ηλικίας μπορεί να τους αποτρέψει από το να συμμετάσχουν στο μεγάλωμα του παιδιού τους.
Ο χρόνος με τα παιδιά!
Ο χρόνος που περνά ένας πατέρας με τα παιδιά του είναι σημαντικός για τρεις τουλάχιστον λόγους.
Πρώτον επιτρέπει σε έναν πατέρα να γνωριστεί με το παιδί του. Ένας πατέρας μπορεί να ανακαλύψει καλύτερα τις αρετές του παιδιού του και ελαττώματα, τις ελπίδες, τους φόβους, τις προσδοκίες και τα ιδανικά του, απλά περνώντας χρόνο με το παιδί του.
Δεύτερον, ένας πατέρας που ξοδεύει πολύ χρόνο με το παιδί του, τείνει να είναι πιο αποτελεσματικός στο να το φροντίσει . Ο κοινός χρόνος που δαπανάται με το παιδί κάνει έναν πατέρα πιο ευαίσθητο στις ανάγκες του παιδιού του, για αγάπη, προσοχή, προσανατολισμό και είναι πιο πειθαρχημένα.
Τρίτον, τα παιδιά συχνά βλέπουν το χρόνο ως ένδειξη της αγάπης του γονέα τους.
Μεγαλώνοντας παιδιά…
Οι πατέρες θα πρέπει να ανταποκρίνονται στις κραυγές των μωρών τους, να τα αγκαλιάζουν συχνά, και να συμμετέχουν στη βασική φροντίδα τους (π.χ. τη διατροφή, να αλλάζουν πάνες). Σε όλο το υπόλοιπο της πρώιμης παιδικής ηλικίας, οι πατέρες θα πρέπει να επαινούν τα παιδιά τους όταν συμπεριφέρονται καλά ή όταν θέλουν να πετύχουν κάτι, να αγκαλιάζουν και να φιλούν τα παιδιά τους συχνά και να τα παρηγορούν όταν είναι λυπημένα ή φοβισμένα.
Οι μπαμπάδες θα πρέπει να συνεχίσουν να επιβραβεύουν τους εφήβους, ειδικά όταν πετυχαίνουν σημαντικά επιτεύγματα. Η γαλούχηση από τους μπαμπάδες μπορεί να είναι λιγότερο εκφραστική από αυτή των μαμάδων. Στην πραγματικότητα, έχουν ένα μοναδικό τρόπο οι μπαμπάδες να μεγαλώνουν τα παιδιά τους-ιδιαίτερα τα μικρά παιδιά και τους εφήβους- αυτός ο τρόπος είναι να παραμένουν ήρεμοι όταν το παιδί είναι αναστατωμένο ή όταν παραφέρεται.
Μελέτες δείχνουν ότι οι πατέρες που ανταποκρίνονται ήρεμα, όταν τα παιδιά τους δεν συμπεριφέρονται σωστά, έχουν παιδιά που είναι πιο δημοφιλή, αγόρια που είναι λιγότερο επιθετικά, και κορίτσια που είναι λιγότερο αρνητικά με τους φίλους τους. Οι πατέρες ασκούν έναν κρίσιμο ρόλο στην χορήγηση ενός νοητικού χάρτη, στα παιδιά τους, για το πώς να ανταποκρίνονται σε δύσκολες και κρίσιμες καταστάσεις, καθώς μεγαλώνουν.
Βοηθώντας τους μπαμπάδες να γίνουν καλύτεροι μπαμπάδες!
Οι πατέρες πρέπει να αναλάβουν ενεργό ρόλο στην ανατροφή των παιδιών τους. Πολλοί πατέρες πιστεύουν λανθασμένα ότι αυτό είναι έργο της μητέρας. Είναι ένας πολύτιμος τρόπος άνδρες διδάσκουν τα παιδιά τους, ότι τα αγαπούν και τα σέβονται, και βοηθά στο να διασφαλιστεί ότι τα παιδιά, κυρίως αγόρια, δεν αισθάνονται την ανάγκη να παραφερθούν ώστε να πάρουν την προσοχή του πατέρα τους. Βοηθώντας ένα μικρό παιδί να βουρτσίσει τα δόντια του, διαβάζοντας μια ιστορία το βράδυ και δίνοντας το μπιμπερό σε ένα πεινασμένο βρέφος όλα συμβάλουν στην προώθηση ενός υγιούς, ισχυρού δεσμού μεταξύ του πατέρα και του παιδιού.
Δεύτερον, οι πατέρες πρέπει να προσέξουν στο πώς θα πειθαρχήσουν τα παιδιά τους. Να καθορίσουν τις δικές τους τεχνικές πειθαρχίας και τρόπους αντίδρασης στη κακή συμπεριφορά των παιδιών του. Η πειθαρχία είναι ένα από τα πιο δύσκολα, αν όχι το πιο δύσκολο καθήκον της ανατροφής ενός παιδιού.
Τρίτον είναι καλό για έναν πατέρα που βρίσκει τον εαυτό του συχνά θυμωμένο, θλιμένο, ανασφαλή, αδύναμο, να γνωρίζει ότι μπορεί να διατρέχει αυξημένο κίνδυνο να φερθεί ανάρμοστα στα παιδιά του. Θα μπορούσε να συνεργαστεί με έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας ώστε να εκφράσει τα συναισθήματα χαμηλής αυτοεκτίμησης, θυμού ή κατάθλιψης και να μάθει πώς να τα δαχειρίζεται. Δουλεύοντας με ένα θεραπευτή, μεμονωμένα ή σε μια ομάδα μπορεί να βοηθήσει ώστε να αποκτήσει την αίσθηση της αυτοεκτίμησης και αυτο-ελέγχου που απαιτούνται.
Τέταρτον, οι πατέρες πρέπει να μπορούν να διατηρούν τη συζυγική (ή ρομαντική) σχέση. Όπως συζητήθηκε νωρίτερα, οι πατέρες που συμπεριφέρονται στις συζύγους τους με ενδιαφέρον και σεβασμό είναι πολύ λιγότερο πιθανό να παραμελήσουν τα παιδιά τους, και τις συζύγους τους, ή να χρησιμοποιήσουν κακές πρακτικές διαπαιδαγώγησης. Εάν υπάρχουν προβλήματα θυμού ή προβλήματα στο ζευγάρι, η συμβουλευτική ζεύγους θα βοηθούσε θεαματικά..
psychologynow.gr
