Σιγά – σιγά πλησιάζουμε στην ομορφότερη περίοδο του χρόνου, αυτή των Χριστουγέννων και πολλοί από εμάς αρχίζουμε να σκεφτόμαστε δώρα και διακοπές που συνάδουν με το πνεύμα των ημερών, που κακά τα ψέματα έχουν συνδεθεί με την κατανάλωση σε τέτοιο βαθμό που ξεχνούμε εντελώς την πνευματικότητα της μεγάλης αυτής γιορτής.
Ίσως όμως, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, η κατανάλωση αυτή να δώσει μια μικρή αλλά απολύτως απαραίτητη ανάσα στην αγορά που έχει στην κυριολεξία «παγώσει» πολύ πριν την έλευση του χειμώνα. «Να κινηθεί το χρήμα» βρε αδερφέ, αν και το θέμα είναι να περισσέψει πρώτα στις τσέπες των μισθοσυντήρητων και των συνταξιούχων αυτού του τόπου, μετά τις φορό-επιδρομές και τα χαράτσια «οθωμανικού τύπου» που έχουν επιβληθεί τα τελευταία χρόνια.
Όσοι από εσάς πάντως προσθέσετε στην λίστα των φετινών σας αγορών το χριστουγεννιάτικο δένδρο καλό θα ήταν να αποφύγετε την αγορά ενός συνθετικού-πλαστικού δένδρου και να προτιμήσετε ένα αληθινό ελατάκι. Με την αγορά αυτή θα έχετε ενισχύσει σημαντικά το εισόδημα κάποιου ντόπιου παραγωγού και θα έχετε ευνοήσει το περιβάλλον της χώρας από πολλές απόψεις. Γιατί, σε αντίθεση με ότι έχει επικρατήσει στην κοινή γνώμη, τα χιλιάδες εορταστικά δενδρύλλια που κατακλύζουν κάθε χρόνο την αγορά δεν κόβονται από τα ελληνικά δάση. Ένα μικρό μέρος εισάγεται από το εξωτερικό, αλλά το μεγαλύτερο μέρος παράγεται σε ιδιωτικές τεχνητές φυτείες που δημιουργήθηκαν ακριβώς γι` αυτό το σκοπό.
Σε ορεινές περιοχές της Ελλάδος όπως ο Ταξιάρχης της Χαλικιδικής αλλά και η Καρυά Ολύμπου κύρια γεωργική απασχόληση είναι η καλλιέργεια του έλατου και η πώληση του ως χριστουγεννιάτικου δέντρου. Αυτό συμβαίνει γιατί το υψηλό υψόμετρο των περιοχών αυτών κάνουν κάθε άλλη καλλιέργεια να είναι αδύνατη ή ασύμφορη, λόγω των κλιματολογικών συνθηκών. Αξίζει να σημειωθεί ότι τουλάχιστον το 75% των εθνικών αναγκών σε Χριστουγεννιάτικα δέντρα καλύπτεται από την περιοχή του Ταξιάρχη.
Εύκολα λοιπόν, μπορεί να καταλάβει κάποιος την σπουδαιότητα από οικονομικής άποψης της παραπάνω πρακτικής που εξασφαλίζει σε μόνιμους κατοίκους ορεινών περιοχών ένα συμπληρωματικό εισόδημα, το οποίο για τα οικονομικά τους δεδομένα δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο.
Από πού όμως προκύπτει και η «οικολογική» σημασία της δραστηριότητας που σας ανέφερα ποιο πάνω; Για να το καταλάβετε δεν έχετε παρά να σκεφτείτε ότι το φυσικό έλατο ακόμα και αν δεν έχετε την δυνατότητα να το μεταφυτεύσετε σε κάποιο κήπο που θα ήταν το ιδανικό σενάριο, «κοστίζει» περιβαλλοντικά πολύ λιγότερο από το συνθετικό για την παράγωγη του οποίου ξοδεύτηκε πολύ περισσότερη ενέργεια και πρώτες ύλες.
Υπολογίστε ακόμη, ότι η καλλιέργεια του φυσικού ελάτου του σε εδάφη ακατάλληλα για άλλη χρήση, προσθέτει πράσινο σε εκτάσεις που διαφορετικά θα υπέφεραν από διαβρωτικά φαινόμενα και θα οδηγούσαν σε πλημμύρες στους πεδινούς χώρους. Επιπρόσθετα, οι αγρότες καλλιεργητές γίνονται οι αποτελεσματικότεροι φύλακες των δασών κατά την θερινή περίοδο αφού φροντίζοντας για την προστασία από τις πυρκαγιές των φυτειών τους, ενεργούν προληπτικά και για τις παρακείμενες φυσικές εκτάσεις.
Αξίζει λοιπόν και με το παραπάνω η δαπάνη του κάθε ευρώ σας για την αγορά ενός αληθινού ελάτου. Αν το αποφασίσετε, δεν έχετε παρά να αναζητήσετε την σφραγίδα στο κάτω μέρος του δένδρου που πρέπει να αναγράφει την περιοχή και τον παραγωγό του, που μπορεί να είναι κάποιο φυσικό πρόσωπο ή κάποιος αγροτο-δασικός συνεταιρισμός.
Άρης Γαλάτος (μπαμπάςςςς όπως τον φωνάζει ο γιος του)
