Από τη στιγμή της σύλληψης ενός μωρού γίνεται αντιληπτό ότι η ανθρώπινη ζωή για να δημιουργηθεί χρειάζεται τον μπαμπά και τη μαμά. Πολύ συχνά, όμως, επισημαίνεται ο σημαντικός και καθοριστικός ρόλος της μητρότητας, το ενδιαφέρον στρέφεται στη μητέρα και στις ψυχοσυναισθηματικές αλλαγές που βιώνει η γυναίκα με τη γέννηση του παιδιού, ενώ ο ρόλος του μπαμπά αποκτά δευτερεύουσα σημασία.
Αναμφίβολα, η μητρότητα και η πατρότητα αποτελούν για τη γυναίκα και τον άνδρα τον πιο καθοριστικό και σημαντικό ρόλο στην πορεία της ζωής τους, προκαλώντας συναισθήματα χαράς, ενθουσιασμού, τρυφερότητας και αγωνίας στους μελλοντικούς γονείς, ειδικά όταν πρόκειται για το πρώτο παιδί. Η γυναίκα καλείται να διαχειριστεί τη μητρότητα από την έναρξη της εγκυμοσύνης με την επικείμενη άφιξη ενός νέου ανθρώπου, βιώνει τις αλλαγές στο σώμα της, παρουσιάζει έντονη ανησυχία και άγχος για τη σωστή ανάπτυξη του μωρού, αλλάζουν οι προτεραιότητές της και επενδύει συναισθηματικά σε αυτή τη τόσο σημαντική σχέση.
Ο άνδρας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης δεν έχει συνειδητοποιήσει απόλυτα την κατάσταση και δε βιώνει σημαντικές αλλαγές. Παρέχει τη συναισθηματική κάλυψη και φροντίδα που χρειάζεται η γυναίκα, καθώς βιώνει πρωτόγνωρα συναισθήματα και έντονες αλλαγές στην ψυχική και στη σωματική της κατάσταση, της συμπαραστέκεται, κατανοεί και ικανοποιεί τις ανάγκες της. Για εκείνον τα έντονα συναισθήματα βιώνονται κατά κύριο λόγο μετά τη γέννηση, με την έλευση του μωρού στο σπίτι και σχετίζονται με τις αλλαγές που πρόκειται να βιώσει ο ίδιος ως μελλοντικός μπαμπάς.
Οι μπαμπάδες κάποιες φορές μπορεί να αισθανθούν ανησυχία και ανασφάλεια για το αν θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις νέες απαιτήσεις της οικογενειακής ζωής, φόβο για το μοίρασμα των ευθυνών και τη φροντίδα του νεογέννητου καθώς και παραμέληση από τη γυναίκα τους, διότι το ενδιαφέρον της είναι στραμμένο στο μωρό και στις ανάγκες του. Παράλληλα ισχυροποιείται το Εγώ τους και αναπτύσσεται το αίσθημα της ευθύνης απέναντι στα μέλη της οικογένειάς του.
Πρόσφατες έρευνες επισημαίνουν όλο και περισσότερο τη σημασία της αλληλεπίδρασης πατέρα – παιδιού, καταδεικνύοντας ότι οι μπαμπάδες συμβάλλουν στη ψυχική υγεία του παιδιού και επηρεάζουν την ανάπτυξή του από τη στιγμή που έρχεται στο κόσμο. Είναι εκείνοι που με την ενεργό συμμετοχή τους διευκολύνουν στα πρακτικά θέματα της καθημερινότητας και στις ανάγκες της οικογένειας, στηρίζουν τη σύζυγό τους ώστε να ανταποκριθεί καλύτερα στο ρόλο της, δημιουργούν την πρώτη σχέση με το μωρό και συμμετέχουν στη φροντίδα του.
Εάν είσαστε μπαμπάδες:
● Αφιερώστε χρόνο στο μωρό σας, κρατήστε το στην αγκαλιά σας, μιλήστε του, χαμογελάστε του. Εμπιστευτείτε τον εαυτό σας και γνωρίστε το νεογέννητο πλασματάκι σας.
● Ανταποκριθείτε στις ανάγκες του, στο κλάμα του, παίξτε μαζί του και μη φοβάστε ότι μπορεί να κάνετε κάποιο λάθος.
● Μοιραστείτε τη φροντίδα του μωρού με τη γυναίκα σας. Το μπάνιο, η αλλαγή της πάνας, το νανούρισμα, το να κρατήσετε το μωρό ενώ η σύζυγός σας ασχολείται με κάτι άλλο σας δίνει τη δυνατότητα να αναπτύξετε μια πολύ τρυφερή σχέση με το παιδί σας, ευχαριστεί τη γυναίκα σας και την κάνει να αισθάνεται ότι την κατανοείτε και τη στηρίζετε.
«Για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία ή διευκρίνιση μπορείτε να καλέσετε στην «Εθνική Τηλεφωνική Γραμμή για τα Παιδιά SOS 1056»
