Τα τελευταία χρόνια, μέσα απ’ τις εξελίξεις της επιστήμης και της τεχνολογίας, ο κόσμος μας έχει αλλάξει δραματικά. Μία από αυτές τις αλλαγές επιδρά και στα παιδιά μας, τα οποία μεγαλώνουν νωρίτερα και παραμένουν «μεγάλοι» για περισσότερο καιρό. Παιδάκια στην ηλικία των πέντε κι έξι ετών σέρνουν τα τάμπλετ βόλτα μες στο σπίτι, αν δεν έχουν ήδη δικό τους κινητό. Στην οθόνη αυτού του τάμπλετ ενσωματώνονται όλα εκείνα τα παιχνίδια που παίζαμε εμείς μικροί. Όλα πλέον σε μία οθόνη. Πού πήγαν τα παζλ, τα επιτραπέζια και τα τουβλάκια με αριθμούς και γράμματα;
Το νόημα του παιχνιδιού είναι η ψυχαγωγία, η οποία σημαίνει υγεία για τα παιδιά κι είναι ο βασικός παράγοντας που διατηρεί την ψυχική τους ισορροπία. Μέσα απ’ την ψυχαγωγία και το παιχνίδι, τα παιδιά μαθαίνουν να επικοινωνούν και να συνυπάρχουν. Επίσης, αναλόγως της φύσης του παιχνιδιού, μπορεί να φέρουμε πολλά εκπαιδευτικά αποτελέσματα και τις πρώτες γνώσεις, αναπτύσσοντας τις γλωσσικές και κινητικές δεξιότητες.
Είναι σημαντικό, ωστόσο, το παιδί να έρχεται σε φυσική επαφή με τα παιχνίδια του, σε αντίθεση με τις οθόνες των ηλεκτρονικών παιχνιδιών, διότι έτσι ανακαλύπτει τον εαυτό του και τον έξω κόσμο. Αυτού του είδους το παιχνίδι πρέπει να ενταχθεί στο πρόγραμμα κάθε παιδιού.
Τα παιδιά εμπνευσμένα απ’ το περιβάλλον γύρω τους, προτιμούν να χρησιμοποιούν τη φαντασία τους και να φτιάχνουν δικά τους παιχνίδια. Ένα σεντόνι περασμένο πάνω από δύο καρέκλες θα είναι το τέλειο τροχόσπιτο για εκείνα και θα τα απασχολήσει για ώρες. Ο γονιός θα πρέπει να ακολουθήσει σε αυτόν το ρόλο και να δώσει περισσότερα ερεθίσματα στο παιδί του, όπως, για παράδειγμα, ένα μαξιλάρι για κάθισμα και ένα τηγάνι για τιμόνι. Έτσι θα αναθρέψει παιδιά δημιουργικά, με φαντασία κι οξυδέρκεια.
Επιπλέον, υπάρχουν βιβλία για τις πρώτες απόπειρες γραφής του παιδιού, για να μάθει την αλφαβήτα και τους αριθμούς -όσο νωρίτερα τόσο το καλύτερο. Μία άλλη εναλλακτική είναι ο γονιός να ασχοληθεί με το παιδί και να το βάζει να αντιγράφει γραμματάκια, αριθμούς ή λεξούλες. Μέσα στο πλαίσιο της ζωγραφικής να το μάθει να γράφει το όνομά του.
Το παιδί θα ενθουσιαστεί με την ιδέα του να μάθει να γράφει ή να διαβάζει, κι αν αυτό γίνει πριν το σχολείο όπου εκεί θα του φανεί σαν υποχρέωση, η όλη διαδικασία θα κυλήσει πολύ πιο ανώδυνα. Αυτό γιατί θα του φανεί σαν ένα παιχνίδι. Ένα παιχνίδι που όμως θα αποτελέσει την αρχή για κάτι σπουδαίο, να καταφέρει να γράφει, να διαβάζει, να εξασκήσει τα χεράκια του και να σκέφτεται.
Οι γονείς πρέπει να βρίσκουν παιχνίδια που θα εξασκούν το μυαλό του παιδιού τους και θα τους δίνουν ερεθίσματα να αναλύσουν, να σκεφτούν. Παζλάκια με αριθμούς και συλλαβές που κάνεις συνδυασμούς για να βγάλεις το αποτέλεσμα ή απλά ερωτήσεις του τύπου «Του και Α; ΤΑ», «1 και 3, μας κάνει 4», ενώ ζωγραφίζετε, κι ενώ υπάρχει μια επιβράβευση για κάθε σωστή απάντηση, μπορούν να τους δώσουν ώθηση και κίνητρο.
Το παιχνίδι για τα παιδιά είναι ζωή κι όταν οι γονείς φροντίζουν να διαλέγουν τα σωστά παιχνίδια για εκείνα, που θα τους προσφέρουν ερέθισμα για γνώση ή ανάπτυξη των δεξιοτήτων τους, τότε τα οφέλη είναι αμέτρητα.
Σε αυτήν τη τρυφερή ηλικία που η ψυχούλα και το μυαλό τους ακόμη πλάθονται, μην τα κρατάτε απορροφημένα (κι αποχαυνωμένα) με ανούσιες εφαρμογές κι οθόνες κινητού για να περνούν ήσυχα την ώρα τους, δώστε τους τροφή για σκέψη και να είστε σίγουροι πως εκείνα θα την εκμεταλλευτούν.
