Η γονεϊκή μας συμπεριφορά χτίζεται πριν αποκτήσουμε συνείδηση. Η άδηλή μας μνήμη γνωστή ως ασυνείδητη μνήμη τίθεται σε λειτουργία τη στιγμή της γέννησης.
Η άδηλη μνήμη δεν εμπεριέχει την ανάκληση της μνήμης, ωστόσο, συμπεριλαμβάνει τη σωματική μνήμη. Στην άδηλη μνήμη δεν εμπλέκεται ο ιππόκαμπος. Ο ιππόκαμπος είναι υπεύθυνος για την κωδικοποίηση της μακροπρόθεσμης μνήμης του ανθρώπου.
Συνθέτοντας ιστορίες από τη ζωή μας κατανοούμε καλύτερα το πως ζήσαμε κάποια γεγονότα. Σε όλη μας τη ζωή θα ακούσουμε πολλές ιστορίες και θα αφηγηθούμε άλλες τόσες. Οι αυτοβιογραφικές αφηγήσεις μας βοηθούν να ανακαλύψουμε το νόημα της ζωής μας. Ο τρόπος που αφηγούμαστε τη ζωή μας αποκαλύπτει αν και κατά πόσο έχουμε κατανοήσει τη ζωή μας. Μεγάλη σημασία έχει αυτό το βίωμα που έρχεται στην επιφάνεια όταν μιλάμε για όσα μας έχουν συμβεί. Αν την ώρα που διηγούμαστε μια προσωπική ιστορία που βιώσαμε νιώθουμε ένα κόμπο στον λαιμό και ένα σφίξιμο στο στομάχι ενδεχομένως αυτό να σημαίνει πως αυτό που διηγούμαστε δεν το έχουμε ξεπεράσει. Συνήθως η επαναδιήγηση μιας δύσκολης προσωπικής εμπειρίας ξανά και ξανά μειώνει την ένταση του συναισθήματος μας, βοηθά τον εγκέφαλο μας να επεξεργαστεί νοητικά το βίωμα και μας βοηθά να βγούμε από το γνωστικό και συναισθηματικό αδιέξοδο.
Οι ιστορίες που αφηγούμαστε δεικνύουν το πώς και το πόσο το παρελθόν μας έχει διαμορφώσει το τώρα μας. Το γλωσσικό στυλ αφήγησης, η έμφαση που δίνουμε, η γλώσσα του σώματος την ώρα της αφήγησης αποκαλύπτουν το πως κατανοούμε τον εαυτό μας και τον κόσμο. Ο τρόπος που βιώσαμε κάποια γεγονότα, οι αντιδράσεις της οικογένειας μας σε αυτά τα βιώματα, ο βαθμός που αυτά τα βιώματα καθόρισαν την ζωή μας συνθέτουν τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε.
Ωστόσο αν δεν έχουμε συναισθηματική επίγνωση δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε πως η συμπεριφορά μας είναι λανθασμένη. Κάθε φορά που πνιγόμαστε από σφόδρα συναισθήματα ή βυθιζόμαστε σε ανομολόγητες μνήμες οδυνηρών γεγονότων ή ανείπωτων απωλειών απλά επαναβιώνουμε ανεπεξέργαστα παλιά τραύματα. Όταν τα παιδικά τραύματα γράφουν την ιστορία της ζωής μας είναι προφανές πως εμείς απλά λειτουργούμε σαν συνεχιστές ακατανόητων, για μας, διαγενεακών λαθών.
Θέλετε να επαναλάβετε τα λάθη των προγόνων σας; Θέλετε να δείτε τη ζωή των γονιών σας σε επανάληψη; Αν όχι, γνωρίστε τον εαυτό σας! Παρατηρήστε τη συμπεριφορά σας, τις αντιδράσεις σας, καταγράψτε όσα αισθάνεστε, ακολουθήστε τη διαδρομή των σκέψεων σας!
Αριστονίκη Τρυφωνίδου
