Ανέκαθεν τα μοναχοπαίδια αντιμετωπίζονταν ως μία ιδιαίτερη κατηγορία παιδιών, ίσως με λίγη «προκατάληψη». Κλισέ όπως «Τα μοναχοπαίδια είναι κακομαθημένα» φυσικά δεν ισχύουν, όμως το να μεγαλώνει ένα παιδί χωρίς αδέρφια σίγουρα του προσφέρει πολλά, τόσο θετικά όσο και αρνητικά και καθορίζει τον χαρακτήρα του.
Αν αισθάνεστε ότι παραλείψαμε κάτι, συμπληρώστε ελεύθερα από την… εμπειρία σας, είτε ως μοναχοπαίδια είτε ως γονείς με μοναχοπαίδια.
Είναι (πολύ) κοντά με τους γονείς τους
Τι κερδίζουν
Ένα παράπονο που δεν πρέπει να έχει ένα μοναχοπαίδι είναι ότι οι γονείς του δεν του δίνουν σημασία. Χωρίς αυτό φυσικά να είναι κακό, ο χρόνος της μαμάς και του μπαμπά δεν μοιράζεται, όπως θα γινόταν αν υπήρχε δεύτερο παιδί, και έτσι οι γονείς του είναι πάντα δίπλα του για ό,τι κι αν θελήσει. Οι γονείς γίνονται και φίλοι, η μεταξύ τους σχέση εδραιώνεται και το παιδί αισθάνεται ασφαλές– δεν «απειλείται» από ένα αδερφάκι που θα του «κλέψει» τη μαμά και τον μπαμπά.
Τι χάνουν
Η μεγάλη ασφάλεια που αισθάνονται δίπλα στους γονείς μπορεί να είναι ταυτόχρονα και μια αδυναμία. Κι αυτό γιατί το παιδί νιώθει συνεχώς προστατευμένο στην αγκαλιά των γονιών του και στην ασφάλεια της οικογένειάς του, που μπορεί να επαναπαύεται και να μην τολμά εύκολα να κάνει πράγματα εκτός της οικογένειας, με τον φόβο της απόρριψης. Φυσικά, τα πάντα είναι σχετικά και αυτό εξαρτάται κυρίως από τη στάση των γονιών του.
Αλλά γίνονται από μικρά ανεξάρτητα (παρά τις «κακές» γλώσσες), ακόμα και στο παιχνίδι
Τι κερδίζουν
«Ναι, περνώ και μόνη μου καλά, τα καταφέρνω μια χαρά!», έλεγε γνωστό λαϊκό τραγούδι που θα μπορούσε να είχε γραφτεί (και) για μοναχοπαίδια. Μπορεί να έχουν όλη την προσοχή της μαμάς και του μπαμπά αλλά αρκετές φορές θα μείνουν μόνα τους: θα πρέπει να παίξουν μόνα τους, να διαβάσουν μόνα τους, ακόμα και να… γελάσουν μόνα τους. Όλα αυτά, εκτός του ότι εξάπτουν τη φαντασία και τη δημιουργικότητα των παιδιών, τα κάνουν να «τα έχουν καλά» με τον εαυτό τους και να βασίζονται στις δυνάμεις τους!
Τι χάνουν
Δεν έχουν σύμμαχο στις σκανταλιές! Κακά τα ψέματα, με ένα αδερφάκι για παρέα είναι πολύ πιο εύκολο να σκαρφιστείς μια ζαβολιά, να κάνεις πλάκα στους γονείς σου, να μην κοιμηθείς το βράδυ γιατί ήθελες συνένοχο στο παιχνίδι, αλλά και να γελάς χωρίς λόγο. Η πλάκα είναι ωραία αλλά είναι ακόμα πιο ωραία όταν μοιράζεται με τον αδερφό σου.
Συναναστρέφονται περισσότερους ενήλικες
Τι κερδίζουν
Ίσως σκεφτείτε: «αυτό γιατί είναι καλό;». Η απάντησή μας είναι η εξής: κάνοντας παρέα κυρίως με «μεγάλους», τα παιδιά «ρουφάνε» σαν σφουγγάρι ό,τι μαθαίνουν από εκείνους. Ακόμα και η χρήση του λεξιλογίου ή οι συζητήσεις που ακούν, τα βοηθούν να πάρουν μια «πρώτη ιδέα» για τον κόσμο και ίσως να είναι ένα βήμα μπροστά από τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας τους.
Τι χάνουν
Περισσότερη ανεμελιά! Όσο και αν δείχνουν να απολαμβάνουν την παρέα των ενηλίκων, το παιχνίδι με τ’ αδέρφια και οι (χωρίς λόγο) χαζομάρες που θα έκαναν μαζί, δυστυχώς δεν μπορεί να συγκριθεί με τίποτε άλλο – εκτός του ότι είναι απαραίτητο για την μετέπειτα ομαλή κοινωνικοποίηση του παιδιού.
Έχουν την… ησυχία τους (κάτι που ζηλεύουν τα υπόλοιπα παιδιά)
Τι κερδίζουν
Το να είσαι μοναχοπαίδι σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να μαλώσεις με το μικρό αδερφάκι σου που ανακατεύει τα πράγματά σου ούτε χρειάζεται να βάλεις διαιτητή τη μαμά και τον μπαμπά για να σταματήσουν έναν θορυβώδη αδερφικό καβγά. Το μοναχοπαίδι έχει γενικώς την ησυχία του- έχει το δικό του δικό του δωμάτιο, τα δικά του παιχνίδια και κανέναν λόγο για να μαλώσει.
Τι χάνουν
Το ίδιο ακριβώς πράγμα: το ότι δεν μαθαίνουν πώς να… μαλώνουν. Μπορεί πολλά παιδιά με αδερφάκια να ζήλευαν την ησυχία που έχει ένα μοναχοπαίδι, όμως κάποιες φορές, οι καβγάδες με τ’ αδέρφια μπορεί να σε μάθουν πολλά περισσότερα: μαθαίνεις να υπερασπίζεσαι τη γνώμη και τα «θέλω» σου, να ακούς την άποψη του άλλου (ακόμα κι αν διαφωνείς μ’ αυτή) και ενίοτε να αναγκάζεσαι να τα βρίσκεις κάπου στη μέση.
mama365.gr
