Ο ρόλος του πατέρα είναι να γίνει πρότυπο για τα παιδιά του και να προσφέρει τα πάντα με αγάπη κι όχι επειδή πρέπει.
Τι άλλαξε στη ζωή σου η στιγμή που έγινες πατέρας;
Τα πάντα. Οι συνήθειες μου, οι προτεραιότητες, ο τρόπος αντίληψης, η καθημερινότητα… μέχρι και τα όνειρα που κάνω για το μέλλον ακόμα κι ο τρόπος που ονειρεύομαι άλλαξε.
Τι σημαίνει να είσαι μπαμπάς;
Για μένα μπαμπάς σημαίνει άπειρες ευθύνες αλλά και παλιμπαιδισμός ταυτόχρονα (παιδί δεν θυμάμαι να έπαιζα τόσο πολύ,ούτε να ζητούσα τόσο πολύ το παιχνίδι). Επίσης σημαίνει στήριξη,ασφάλεια. Κι όπως είπα πιο πάνω… ευθύνες, ωραίες ευθύνες.
Ποιος είναι ο ρόλος του μπαμπά;
Ο ρόλος του πατέρα είναι πολυσύνθετος. Πρέπει να είναι πάντα εκεί να στηρίζει, να ακούει, να παίζει, να κρατάει τις ισορροπίες, να είναι ηθοποιός (κρύβοντας τυχόν νεύρα που έχει)… και πάνω από όλα να δείχνει στο παιδί του ότι απολαμβάνει κάθε στιγμή της ζωής, ακόμα και τις άσχημες στιγμές. Ο ρόλος του πατέρα είναι να γίνει πρότυπο για τα παιδιά του και να προσφέρει τα πάντα με αγάπη κι όχι επειδή πρέπει.
Πες μας μια αστεία ιστορία που έζησες με το/τα παιδιά σου.
Έχω μια κοριτσαρα 2 ετών, ως εκ τούτου δεν έχω να πω αστεία καθεαυτή ιστορία, όμως θα γράψω δύο (σχετικά) μικρές που όποτε τις σκέφτομαι γελάω. Έχω μια μηχανή κι όποτε παίρνω το παιδί να πάμε βόλτα (όχι με την μηχανή προφανώς), την πάω μπροστά στην μηχανή και την ρωτάω “τι είναι αυτό;” και απαντάει “αναααν” (οτιδήποτε με ρόδες αναν το λέμε εμείς). Μετά την ρωτάω “ποιανού είναι;”,”μπαμπά” μου απαντάει χαμογελώντας. Κολλάμε τα χέρια για τα συγχαριλικια και φεύγουμε. Μου προκαλούσε έκπληξη όλο αυτό γιατί δεν της είχαμε πει ποιανού είναι η μηχανή ούτε με είχε δει να την καβαλάω… ώσπου μία μέρα μόνη της είδε την μηχανή και είπε “αναν, μπαμπά!”. Μπορεί να της το σφύριξε κανείς από την τετράδα παπουδογιαγιαδων, δεν ξέρω.
Η άλλη ιστορία….εγώ που λέτε είμαι κλασικός υπερπροστατευτικός μπαμπάς που όμως την υπερπροστασία την κρατάω μέσα μου γιατί ξέρω ότι είναι λάθος. Όποτε λοιπόν βρίσκεται το παιδί να παίζει με άλλα παιδάκια, όταν πρόκειται για αγοράκια, την ώρα που την αγκαλιάζουν, ενίοτε την φιλάνε ή κάνει και η ίδια τα ίδια (θυμάστε τον Φιλιππίδη στο 50-50;), μέσα μου βράζω… και είναι μόλις 2 ετών… Το αστείο της υπόθεσης είναι η εικόνα ενός μπαμπά που δαγκώνεται μιας και αναγνωρίζει το πόσο ασόβαρο είναι αυτό που νιώθει.
Λίγα λόγια για σένα
Είμαι 35, έχω μια κόρη 2 ετών, δουλεύω σε εργοστάσιο με βάρδιες και δηλώνω ότι πρέπει να γραφτεί και για μας τους φουκαράδες ένα άρθρο καθώς έχουμε ακόμα λιγότερες μέρες και ώρες που βλέπουμε την οικογένεια μας και ίσως συναντάμε λίγες περισσότερες δυσκολίες στο μεγάλωμα των παιδιών.
